ตามนั่งเล่นเฟสในโน้ตบุ๊ค ในห้องที่มืดบรรยากาศหม่นหมอง หน้าตามนิ่งที่กำลังรู้สึกคิดถึงแฟนเก่า เอามือเท้าโต๊ะกุมหัวแล้วมองไปที่จอโน้ตบุ๊ค
ตามพึ่งเลิกกับเเฟนเก่ามาได้ 1 อาทิตย์อะไรหลายๆอย่างมันพังลง เหมือนโลกทั้งโลกไม่มีความหมายวันที่เเคร์ทิ้งผม
ห้องน้ำที่ทำงานของผม
โทรศัพท์ในมือตามที่หน้าจออยู่ในห้องแชตเฟส เป็นข้อความที่เเฟนพิมพ์ส่งมาว่า
เเคร์ : เราเลิกกันเถอะ
เเคร์ : ขอโทษนะตาม
และเป็นข้อความตามที่โทรไปแต่แคร์ไม่รับตัดสายทิ้ง ผมยืนร้องไห้นิ่งๆอยู่ตรงนั้น
เเล้วค่อยๆทรุดตัวนั่งลง พิงพนังห้องน้ำแล้ว เอามือปวดน้ำตา ผมคิดเเค่ว่าตอนนี้กำลังฝันอยู่ หรือมันเป็นความจริงกันเเน่ มันงง มันเกิดขึ้นเร็วมากเพื่อนเท่านั้นเวลานี้ที่จะเยียวยาผมตอนนี้ได้
เพื่อน : เห้ย… ไม่ต้องเศร้าโว้ย….ผู้หญิงไม่ได้มีคนเดียวในโลก
ตาม : (มองหน้าเพื่อนหน้าตามเมานิดๆ) ขอบใจมากเพื่อน … เอ้า!! ชน…
ใช่ครับผมมาดื่มต้องมาอยู่กับเพื่อนเพื่อห้ตัวเองไม่ดิ่งเเละเศร้าลงไปกว่านี้
เวลาผ่านไปอีก 1 อาทิตย์ผมไม่มาสามารถหยุดส่องเฟสเเคร์ได้เลย อยากรู้เธอทำอะไร อยู่ที่ไหน เป็นไงบ้าง เเต่วันนี้มีบางอย่างที่ทำให้ผมอึ้งเเละพอรู้เหตุผลการไปของเเคร์
ตามในฟีดข่าวหน้าเฟสแคร์ เจอรูปแคร์ที่น่ารักๆ และเลื่อนลงไปเรื่อยๆ ไปเจอรูปคู่ที่แคร์ถ่ายกับแฟนใหม่ เเละได้ปิดมือลง
ตามลุกไปนั่งบนที่นอนแล้วเอนตัวนอน
ตาม : เห้อ…คิดถึงว่ะ เมื่อไหร่จะผ่านจุดนี้ไปได้วะ
ในห้องนอนตาม
เป็นภาพสายตาตามที่ค่อยๆลืมตามา เจอเเคร์ยืนอยู่ แล้วมีเสียงบ่นของแคร์
แคร์ : ตาม…ตื่นได้ล่ะ
ตาม : ขออีก 5 นาที นะ
แคร์ : ไม่ตื่นใช่ไหม (หยิบหมอนที่ตามหนุนหัวมาตีตาม แล้วกระโดดทับตามและดึงผ้าห่ม) ตื่นนนนนน….5555
ตามที่บิดตัวไปไหนและมีแคร์ที่กวนตามให้ตื่น แคร์ตีหมอนใส่ตาม และตามก็ตื่นมาทำหน้าคิดจะแกล้งแคร์คืน ตามเลยจี้เอวแคร์ แคร์บ้าจี้หัวเราะ ต่างคนต่างยิ้มมีความสุข แล้วตามกับแคร์ก็จ้องตากัน
แคร์ : แน่ะ มองหน้าแบบนี้ ….จะทำอะไรอ่ะ
ตาม : หึๆ (ขำอยู่ในคอ)
แคร์ : ฮั่นเเน่คึกแต่เช้าเลยนะ
ตาม : ก็ช่วยไม่ได้ แคร์ปลุกเอง
และตามก็เอาผ้าห่มคลุมตัวเเคร์ และก็มีเสียงในผ้าห่มเล็กน้อย เป็นเสียงเเคร์กับตามที่ ขำเบาๆ ในผ้าห่มแบบเล่นกัน
ในห้องนอนตามเวลา 23.00 น.
ตามสะดุ้งตื่นนขึ้นมากลางดึก และเอนตัวขึ้นมานั่งหน้าเซ็ง
ตาม : นี่กูคิดถึงจนเก็บเอามาฝันเลยหรอวะเนี้ย…. เห้อ
แคร์เอียงตัวมาหาตามแล้วเอาโทรศัพท์มาเซลฟี่ ถ่ายรูป กอดคอตามเข้ามาใกล้ๆแล้วกดถ่าย ทั้งคู่ยิ้มมีความสุขด้วยกัน
ตามค่อยๆร้องไห้ และน้ำตาก็หยดลงไปที่รูปภาพ
ตาม : (แล้วก็ยิ้มทั้งน้ำตา) แต่..ก็คงได้แค่คิดถึงล่ะนะ อย่างน้อยก็เป็นความทรงจำดีๆ…..ขอบคุณนะ ถึงเราจะคู่กันเเค่นี้ก็ได้ เรายอมเเพ้เเล้ว เเคร์คงคิดดีเเล้วล่ะเราคงรั้งคนไม่รักไว้เพราะวันไม่มีประโยชน์
คำคม
“คนบางคน หายไปจากการมองเห็น แต่ไม่เคย หายไปจากความทรงจำ”
.
.
มาเริ่มต้นไปกับเรา อ่านนิยาย ได้เเล้วที่นี่หรือต้องการ ดูหนังออนไลน์ ใหม่ทุกวันไม่เหมือนใครที่สุดของ หนังออนไลน์ หรือจะดูที่เพจ Baabin มีกิจกรรมให้ร่วมสนุกเเบบไม่ซ้ำเเน่นอน
.
อ่านนิยาย : https://baabincreation.co.th/นิยาย
หนังออนไลน์ : https://baabincreation.co.th/movies/หนังBaabinออนไลน์
Facebook Baabin : https://www.facebook.com/ดูความเคลื่อนไหวBaabin